Mijn tweede weekdagboek

Deze week was een zeer lange week. Heel veel kunnen we niet meer doen. De dagen beginnen allemaal op elkaar te lijken en soms weet ik zelf niet meer welke dag we zijn. Ik vind het zelf ook lastiger aan het worden, want ik heb nog nooit zolang geen familie gezien. Ons gezin ziet elkaar elke week eens, dus nu we dit niet hebben, wordt het toch wel lastig.

Maandag 30/03 tot Vrijdag 03/04

Ik zit nog altijd bij mijn oudste zus thuis en dit verloopt wel redelijk vlot. We hebben nog geen enkele keer ruzie gehad dus dit is zeker iets positief. Wel merk ik wel dat ik soms wat in hun weg zit, maar dat is normaal als je al 2 weken bij elkaar zit opgesloten. Ik probeer wel wat afstand te nemen door eens wat op mijn kamer te gaan zitten of eens naar buiten te gaan, maar je zit toch voor de meeste tijd bij elkaar.

Met de baby gaat het al heel veel beter, ze is goed genezen en is weer heel gelukkig. Ik geniet van elk moment met haar. Volgende week is ze 6 maand en je ziet dat ze wat ouder wordt. Woensdag heeft ze voor de eerste keer rechtgezeten zonder dat er haar iemand moest vasthouden. Ik vind het super dat ik haar mijlpalen kan zien.

Donderdag is Eleanor haar paascadeau toegekomen van haar meter. Ze heeft dit moeten opsturen omdat we elkaar toch niet zullen zien op Pasen. Het gaat de eerste keer zijn dat we dit niet gaan kunnen vieren. Het is zeer jammer, zeker voor mijn oma en opa omdat ze niemand gaan zien die dag. Op elke feestdag gaan we naar hen om een stukje taart te eten, maar nu zal het niet zo mogen zijn.

In de week probeer ik elke dag naar mijn andere zus te bellen, we horen elkaar zeker elke dag een uurtje maar aan haar zie ik dat het zeer lastig wordt. Ze weent elke keer als ik haar bel, omdat ze niemand mag zien. Ze verblijft bij haar vriend op zijn appartement, ze kan niet eens buiten gaan want er is geen balkon. Zij is ook iemand die veel aan onze ouders heeft, zelf heeft ze een bindweefselziekte en dit is lastig. Als ze het dan lastig heeft, komt ze eens naar huis maar nu mag dit ook niet. Zij heeft het mentaal zeer lastig. Ik vrees wat voor haar gezondheid en hoop dat ik haar snel terug kan zien.

 

Zaterdag 04/04

Vandaag was het mijn pepe zijn verjaardag. Mijn pepe is 9 jaar geleden overleden en hij was echt een fantastische persoon die zijn kinderen en kleinkinderen super graag zag. Hij was een boer en op de boerderij was het altijd superleuk. Normaal op zijn verjaardag gaan we naar het kerkhof om een bloemetje op zijn graf te zetten maar nu mag dit niet. Dit was wel zeer jammer :(

Zondag 05/04

Zondag was het een mooie dag. het mooie weer maakte veel goed. We hebben de barbecue aangestoken en we hebben op ons gemak een aperitiefje gedronken en dan wat gegeten. We hebben met zen viertjes ervan genoten. 

Zo dit was mijn weekoverzicht, het was een beetje een onbewogen week maar we geven niet op! Op naar volgende week.