Voorlopig afscheid van het bloggen

De versoepeling van de maatregels tegen corona is volop bezig. Het leven wordt weer wat normaler. Het is allemaal nog lang niet voorbij en ik weet ook niet wat voor zomer we voor de boeg hebben maar ik hoop dat we het ergste gedeelte achter de rug hebben. 

Meer dan twee maanden heb ik in quarantaine gezeten net als jullie. Het is een periode die ik zeker niet snel zal vergeten. Het is een tijd waarin ik veel emoties heb gevoeld, waarmee ik normaal in mijn dagdagelijks leven minder wordt geconfronteerd. Ik spreek hier over angst, eenzaamheid, verdriet, boosheid, teleurgesteld zijn, …

Met zekerheid kan ik zeggen dat ik mij de meeste dagen slecht heb gevoeld en dit heeft een grote impact op mijn leven gehad.  Hierdoor ben ik gaan beseffen hoe goed ik het eigenlijk had voordien. Ik kon gaan en staan wanneer en waar ik wou. Ik sprak af met de mensen die ik wou zien en we konden allerlei activiteiten doen.  Nu heb ik in meer dan 2 maanden bijna niemand gezien en dit zorgde ervoor dat ik mij eenzaam heb gevoeld. Ik mocht niet gaan werken, niet naar school, niet afspreken met vrienden of familie, niet gaan winkelen, … Oh man, wat heb ik dat sociale contact gemist.

Nu de maatregels al iets zijn versoepeld, ben ik blij om mijn zussen en grootouders terug te zien. Verder verlang ik al tot ik mijn vriendinnen mag zien en zelfs om te gaan werken in het winkeltje van het AZ. St. Lucas Brugge. Ik hoop dat mijn vaste klantjes geen corona hebben gehad en ze deze tijd toch veilig overleefd hebben.

De opdracht van het bloggen heeft mij veel bijgeleerd. In het begin wist ik helemaal niet hoe ik hieraan moest beginnen. Wat kon ik hiervan verwachten? Wat was de bedoeling? Deed ik het wel goed?

We hebben veel tijd gekregen voor deze opdracht, dus heb ik mijn tijd genomen hiervoor en had ik tijd om hierin te groeien. Iets wat ik zeker niet had verwacht, was dat ik het altijd graag heb gedaan. Ik ben geen groot schijftalent en teksten maken vind ik zeer lastig, maar het was het waard en ik ben trots op mijn eindresultaat.

Ik heb heel veel tijd gestoken in mijn blog omdat ik wou dat het goed was. Door het lezen van de blogs van mijn medestudenten heb ik hen ook beter en op een andere manier leren kennen, wat ik heel fijn vind.

Het is ook eens leuk om te zien wat iedereen met zijn blog heeft gedaan. Want alle blogs zijn anders. Er zitten zeer leuke blognamen bij maar wat mij ook opviel was dat iedereen een eigen stijl van schrijven heeft. Ik heb vaak blogs gelezen over hetzelfde onderwerp maar elke schrijver heeft er iets anders van gemaakt. Dezelfde info zat er wel in verwerkt maar je kon niet zeggen, “Dit lijkt nu als 2 druppels water op elkaar”.

Voor mij is mijn opdracht rond het bloggen klaar en nu kan ik mij richten op mijn andere examens. Ik hoop dat iedereen gezond mag blijven en dat we de strijd tegen corona niet opgeven.

Voor mijn medestudenten: “Heel veel succes met studeren en stages af te ronden!” en aan onze docent: “Veel succes met het beoordelen van alle blogs!”

Groetjes

Mojojo (alias Joni Quintyn)